klik op de foto voor en vergroting

UPDATE: BIG IN JAPAN!

In 2008 bereikte mij vanuit Japan de vraag of mijn foto van het straatje (zoals U hier kunt zien) gebruikt mocht worden voor een Vermeer special van een Japans kunsttijdschrift. Natuurlijk gaf ik tostemming - ijdel als ik ben. Korte tijd na verschijning ontving ik per post een exemplaar van het tijdschrift dat, voor zover ik dat uit de illustraties kon opmaken, inderdaad grotendeels over Vermeer ging. Bij mijn foto stond midden in de Japanse tekst duidelijk mijn naam in ons schrift. Benieuwd hoe Japanners dat uitspreken...

Van het een komt blijkbaar het ander: Kort daarna werd ik benaderd namens een Japans TV programma, dat een uitzending voorbereidde over... Heel goed! Daartoe wilde men graag mijn model van het straatje filmen. Zo kwam het, dat op een morgen mijn keukentje gevuld werd met een internationaal gezelschap, te weten: de Japanse regisseur en cameraman, de Engelsman van het licht en een Japans sprekende Nederlander als coordinator. Op de keukentafel werd de scene opgebouwd, waarbij wat losse huisjes een achtergrond vormden. Een paar Preiserfiguurtjes verlevendigden het plaatje.

Na een tijdje ontving ik weer een envelop. Dit keer met een CDR. Beelden van Delft en van Vermeer met begeleidend Japans commentaar en mijn straatje met een erg enthousiast klinkende toelichting. Tot mijn grote genoegen werd het programma hierna onderbroken voor een bierreclame. Modelbouw en bier, is er een betere combinatie?

klik op de foto voor een vergroting

Bij mijn bezoek aan de Nederlandse Restauratiebeurs 2005, kreeg ik van een sympathieke standhouder een bouwpakket (schaal 1:87) van een “huis in restauratie” van Holland Scale. Omdat ik graag iets persoonlijks aan dit soort bouwsels toevoeg, kwam het idee bij me op, om het bekende Straatje van Vermeer na te bouwen, zoals het er vandaag de dag zou kunnen uitzien.

Met behulp van styreen steentjesplaat (Slater's en Kibri), styreen plaat en strip (Evergreen) en materialen uit de rommeldoos werd de gevel aangepast aan het bekende schilderij. Grote steun hierbij was het artikel Het Straatje van Johannes Vermeer op het adres Nieuwe Langendijk 22-26? - Een kunsthistorische visie op een archeologisch en bouwhistorisch onderzoek door Kees Kaldenbach, dat tevens (in een geannoteerde versie) verscheen in het Bulletin van de Koninklijke - Nederlandse Oudheidkundige Bond in november/december 2000.

Toen het straatje zijn vorm had gekregen, werd het geheel verlevendigd met aannemersmaterialen en enkele figuren van Preiser, die met de hand werden beschilderd. Op dat moment kwam de oproep aan Nederlandse dichters om een gedicht te schrijven voor de bundel KASTANJEGEDICHTEN - Dichters op de bres voor de paardenkastanje. Aangezien ik op het gebied van de dichtkunst weinig te bieden heb, maar het doel (de aanschaf van dit boek draagt bij aan de financiering van het werk van de Bomenstichting) toch graag wilde steunen, stelde ik voor een omslag voor dit boek te ontwerpen.

Uit een restje Draka 35 kwadraat tractiekabel, dat bij een eerder restauratieproject was overgebleven, maakte ik het skelet van een grote kastanjeboom (zie ook mijn artikel in Railhobby van april 2006). Dit skelet werd bedekt met acrylverf van ARA, die was aangelengd met Van Beek Gel Glashelder om de verf dikker te maken. De kroon werd beplakt met ijslands mos (uit de duinen) en bestrooid met groene vlokken van Breka. Zo ontstond een machtige boom, die sinds de dagen van Vermeer hoog boven het bedaagde pand is uitgegroeid. Een eerder gebouwd klokgeveltje, van dezelfde maker als het huis in restauratie, vulde het straatje verder aan.